Łączniki tyrystorowe prądu stałego działają podobnie jak łączniki prądu zmiennego. Jednakże w tym przypadku niezbędny jest obwód umożliwiający przejście tyrystora ze stanu przewodzenia w stan nieprzewodzenia (blokowania) i tym samym odłączenie obciążenia od źródła napięcia stałego.

Schemat tyrystorowego łącznika prądu stałego

W podstawowym układzie łącznika prądu stałego (rys. 4.15) tyrystor Tyl i obciążenie RQ tworzą obwód szeregowy, zasilany ze źródła napięcia stałego Uz. Kondensator C, rezystor R i tyrystor Ty2 służą do wyłączania tyrystora Tyl . Załączenie tyrystora Tyl następuje po doprowadzeniu impulsu do jego bramki. Tyrystor Ty2 przy tym nie przewodzi, kondensator C ładuje się przez rezystor R do napięcia równego prawie napięciu zasilania. Załączenie tyrystora Ty2 przez doprowadzenie do jego bramki impulsu wyzwalającego powoduje dołączenie kondensatora C równolegle do tyrystora Tyl, wskutek czego tyrystor Tyl zostaje spolaryzowany w kierunku wstecznym i wyłączony.

Łączniki tyrystorowe prądu stałego spełniają funkcje:

• łączników manewrowych o praktycznie dowolnej częstości łączeń;
• sterowników impulsowych;
• szybkich wyłączników zwarciowych.

Najczęściej są stosowane w napędach prądu stałego, w technice zabez-pieczeń, a także do zasilania i sterowania zgrzewarek punktowych i liniowych oraz do stabilizacji napięcia.

W układach napędowych prądu stałego łączniki tyrystorowe stosuje się do łagodnego rozruchu i hamowania oraz regulacji prędkości wirowania. Pełnią one funkcje sterowników. Używa się ich w nowoczesnej trakcji kopalnianej, miejskiej (tramwaje, trolejbusy), w wózkach akumulatorowych i samochodach elektrycznych.